p.s. De afwezigen hadden wel degelijk ongelijk… de aanwezigen echter….. suuuupergelijk !
Om 9u reden we “Brugge die Scone” binnen en direct al zagen we aan ’t station, op de afspraakplaats, enkele bekende kopjes, samentroepend in een klein hoekje (alwaar ’t geluk ligt …). Drupjesgewijs kwamen alle MG-ladies aan tot de groep kompleet was.
Met de nodige grapjes zat hét “groepsgevoel” er al direct in. Super-de-luxe mét stadsgids José én dienstdoend fotograaf Daniël, beide eega’s van onze inrichtladies Miange en Nelly.
En de start was ingezet van wat een dag zou worden die nog voor lang in ons geheugen zal gegrift blijven. Wandelend al over het Minnewater, het Lac d’Amour met al haar Lanchals (lankhalzen = zwanen) naar het Begijnhof, waar nog enkele Benedictessen vertoeven in klederdracht van de Begijntjes.
Prachtig om eens terug te zien want van velen was het al geleden van één of andere schoolreis in een ver verleden. Onze persoonlijke stadsgids gaf bij iedere stop de nodige correcte uitleg, waarvoor onze oprechte dank. Naar het Walplein, met brouwerij de Halve Maan, moeder van Straffe Hendrik en de Brugsche Zot, en via de Stoofstraat, het smalste straatje van Brugge, arriveerden we aan het Sint-Jans Hospitaal. Plasstop. Oef. Via de O.L.V.-kerk, het Gruuthusepaleis, de Dijver, het Huidevettersplein, de Vismarkt, de Blinde Ezelstraat, de Burg, het Gerechtshof, de Heilig Bloedbasiliek, de verdwenen Sint-Donaaskerk, het Stadhuis (3 prachtige trouwerijen gezien) kwamen we aan op dé Markt. Ieper heeft veel toeristen … maar in Brugge loopt het, letterlijk en figuurlijk, “zwart van ’t volk” zoals de volksmond zegt.
Van alle bovenstaande plaatsen kregen we een beknopte beschrijving op papier zodat we er thuis nog eens van kunnen nagenieten. Maar ja … enkel de aanwezige ladies kregen dit, een onderdeeltje van onze ‘goody bag’. Om 11u45 werden we verwacht aan één van de opstapplaatsen om met een bootje langs de Reien te varen. Met z’n 18en in een gereserveerde boot. Weerom … Luxe. Een prachtige tocht om Brugge ook eens in z’n hartje te bekijken. Chic. Hongerige knorrende maagjes maar meer nog ’n zeer droog gevoel in onze keeltjes … op weg naar ’t Crown Plaza waar Miange haar connecties had aangesproken om ons een prachtige “frisse warme visschotel met tagliatelli en kraakverse groentjes” voor te schotelen. Echter eerst de dorstigen laven …, een werk van barmhartigheid, met een fris glaasje witte wijn of op kamertemperatuurrood wijntje … en natuurlijk voor de Bende van Ieper … een Brugsche Zot (33 cl en ’t dubbele van inhoud dan ’n glaasje wijn … santé). Hét was af. Niet meer en niet minder.
Na de kaffie-à-volonté waren we weer op krachten om Brugge onveilig te maken voor ’n shoptripje. Via het Simon Stevinplein, waar de bekendste chocolaterie van Dominique Persoone is gehuisvest, trokken we door de winkelstraat. Op het einde van de rit bleek wel dat iédere lady … een zakske mee had. Over de inhoud zwijgen we. Beroepsgeheim onder ladies. Aangekomen op ’t Zand hadden we afspraak om op het hoogste punt te komen van het Concertgebouw waar we Brugge van-uit-de-lucht konden aanschouwen.
Impressionant, dit zal je wel zien aan de vele foto’s die onze huisfotograaf Daniël heeft genomen, waarvoor ook onze oprechte dank. Een stapje verder want onze keeltjes kregen weer dat droog gevoel. Weerom, dorstigen laven in ’t Bagientje … een traktaat van de MG-club. Clive, terugbetalen aan Daniël hé ! Drupjesgewijs namen er ladies afscheid. In ‘Petit comité’ zijn we nog eens afgezakt naar ’t Zand om in de Fuente (stamzaak van Mariëte waar ze dagdagelijks komt … Oeps, sorry Mariëtje enkel na de wekelijkse zaterdagmarkt) een ‘allerlaatsten’ te nuttigen. 19u30. Mooi uur om naar huis af te zakken, met een pak superfijne herinneringen die een mens “ons nooit kan afpakken”.
Van harte dank aan de organisatrices, Nelly en Miange, dikke dikke duim ! Een 11/10 waard, zelfs om voor de eerste keer deze prachtige “MG ladies day” in te richten; waar ze geschiedenis mee schrijven. Geen één deed het hen voor! En ook een beetje aan onze 2 bodyguards, Daniël (fotograaf) en René-Maurice-maar ’t is José (persoonlijke stadsgids). Tot volgend jaar … in IEPER ! Met fijne ladygroeten, Ann Vankemmel – Vangheluwe