Voor iemand die, zoals ik, in centraal Belgie woont, is het altijd uitkijken naar een meeting in de Westhoek. Niet dat ik er weinig kom, maar de omgeving met zijn uitgestrekte vlaktes geven mij een vakantiegevoel en doet de alledaagse stress snel vergeten. Als je dan een uitnodiging krijgt voor een MGCC-rit in deze streek waarin je leest dat er er via het Heuvelland de Franse grens wordt overgestoken, dan is er geen twijfel meer. Inschrijven maar….
We zijn 15 april, de dag van de 16de Kemmelrit. Mijn “Firefrost Red” MG TF uit 2005 staat nog mooi opgeblonken sinds zijn winterstalling. Voor het eerst dit jaar maakt mijn speelgoed contact met het asfalt om richting Ieper te rijden. We spreken af voor het ontbijt aan de N 8 te Zillebeke in de “Hooge Crater”, een thema café en privé museum over de eerste wereldoorlog. Bij aankomst, om twintig na negen, staat de parking al vol met MG’s mooi naast elkaar met de neus al vertrekkensklaar. Dit doet vermoeden dat de deelnemers super enthousiast zijn en al veel te vroeg op het appèl waren. Bij aanvang van mijn ontbijt start organisator Wim al met de briefing van de dag, waarna iedereen de aanvang van de rit start. Door vermoedelijk tijdsgebrek zit een bezoek aan het museum er niet in, iets wat we persoonlijk jammer vinden. Geen gezeur, tenslotte zijn we gekomen om te rijden en vangen we, als bijna laatste van 43 wagens, de 150 km roadbook aan. In een groepje van 6 MG’s (2 F’s, 1 oude TF, 1 MGA en 2 TF’s) rijden we richting Kemmel via kronkelbaantjes door gemeenten waarvan ik de naam nooit kan onthouden. De omgeving en het rijden is aangenaam en door het twijfelachtige weer zijn er minder wielertoeristen op de baan dan we verwacht hadden. Na 42 km is er de eerste vrije stop aan een kroeg of taverne. We kiezen als bijna enige om verder te rijden richting middagstop, 15 km verder te Dranouter. Niettegenstaande we bijna laatst vertrokken waren, kwamen we reeds als derde aan op de gereserveerde parking van het Hotel-Taverne Hollemeersch.
We hebben voldoende tijd om wat mensen te leren kennen tijdens de lunch. Ik ben al meer dan 5 jaar lid en kan mijn aantal deelnames aan meetings op 1 hand tellen. Dit komt vooral door organisatorische redenen in mijn privé sfeer. Telkens wil ik en mijn co-piloot, Chris, mensen leren kennen en we schuiven gewoon aan waar er plaats is. Het koppel dat bij ons zit zijn gezellige, vlotte praters en de tijd vliegt voorbij. Ik ben heel slecht in namen onthouden. Het enige wat ik kan zeggen is dat deze mensen uit Melle zijn en met een British Racing Green MG B GT – rallyversie rijden.
Het tweede deel van de rit is een kleine 85 km. Deze brengt ons na 15 km via het Heuvelland over de Franse grens. Er wordt constant geflirt met Vlaanderen en Frankrijk. (Frans Vlaanderen) Ook de namen van de gemeenten in dit grensgebied doen vermoeden dat deze oorspronkelijk tot ons grondgebied behoorden. Aan de top van de Katsberg in Godewaerdensvelde (jawel, een Vlaamse naam) is er een vrije stop met een eventueel bezoek aan de abdij die oorspronkelijk eigendom was van Vlaamse monniken. Deze werden in de 17de eeuw verjaagd tijdens de Franse revolutie en de abdij werd verwoest. Tot zover de Geschiedenisles in dit verhaal…
Het vervolg van deze rit lijkt, voor ons althans, het zwaarste gedeelte met wegen in hele slechte toestand. De MG TF-rijders onder ons weten hoe dat voelt. Op 20 km van het einde houden we halt in Watou waar we ons vieruurtje verorberen onder de vorm van een pannenkoek. Het toeval wil… Hetzelfde koppel van tijdens de lunch zit er ook en we voegen ons bij het gezelschap. Het avondmaal vindt plaats in Westouter in het landhuis ‘ t Molenhof met een fenomenaal panoramazicht over het Heuvelland. De man naast mij blijkt de organisator van de IJzertoer te zijn. De volgende afspraak is al gemaakt….
Het was een zeer fijne rit, tip top ok Wim! op naar 2013 !!!
Tekst en foto’s : David Mortier